Παραθέτω ένα ποίημα του Κ.Β. πού διάβασα στο Blogging V.S. Manipulation
"Φρόνιμα και ταπεινά πάω με κείνον που νικά. Αν θέλεις να χαρείς τη λευτεριά νωρίς γίνε προδότης, γίνε. Θα 'ναι μαζί σου οι νόμοι και η πλερωμένη γνώμη. Πέτα την ανθρωπιά σου. Κι απ' τον αφέντη πιάσου. Κι άμα σε φτύσει αυτός, να κάθεσαι σκυφτός. Και θα 'χεις τα πρωτεία στη σάπια πολιτεία."
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Πραγματικά έχω αρχίσει να πιστεύω πως μας λείπουν πολλά πράγματα για να μην είμαστε φρόνιμοι και ταπεινοί όπως λέει ο Κ.Β. στο παραπάνω απόκομμα.
Μας λείπει η ελπίδα κ η πίστη, το θράσος, το θάρρος, και η ορατικότητα…
- Ελπίδα κ πίστη: Όταν βλέπεις τα έργα σου και τους κόπους σου να μην πιάνουν τόπο χάνεις ελπίδα και πίστη καθώς ο χρόνος σου χαϊδεύει το μυαλό.
- Θράσος: Όταν υπάρχει παντού λογοκρισία και ο φόβος της παρανομίας υπάρχει φυτεμένος στον λόγο σου, τότε δεν υπάρχει θράσος.
- Θάρρος: Όταν κάθε θαρραλέα πράξη κρίνεται παράνομη, λογοκρίνεται και γίνεται θέμα συμφερόντων…
- Ορατικότητα: Όταν η <<θέα>> σου κλείνεται από την <<θέα>> του άλλου.
Έτσι λοιπόν δεν μας μένουν και πολλά. Όλα είναι “φραγμένα”.
“Η ελευθερία σου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.”
Αν ήμασταν πραγματικά ελεύθεροι θα ίσχυε το παραπάνω?
Θα υπήρχε ποτέ περίπτωση η απόλυτη ελευθερία μας να περιόριζε κάποιον συνάνθρωπο μας?
εξεγερμένη νεολαία της Ελλάδας
-=Μπεατρίς Αουρόρα=-
EZLN.
March 8, 2009 at 11:33 AM
Αν και πολύ απλά, η ελευθερία συμπληρωμένη με την ανεκτικότητα και τον αλληλοσεβασμό, οδηγεί στην τελειότητα.
March 9, 2009 at 11:51 AM
Εκεί που τελειώνει η ελευθερία ενός αρχίζει η ελευθερία κάποιου άλλου. Το ίδιο με πριν αλλά με άλλη σειρά στις λέξεις.
Πραγματικά αν ήμασταν αυτό που προοριζόμασταν θα ήμασταν ελεύθεροι και ανεξάρτητοι.
March 10, 2009 at 8:02 PM
Μόνο έτσι μπορεί να κατακτηθεί. Η παιδεία (ευρύτερη μόρφωση και όχι εκπαίδευση) σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα διαφορετικά και φυσικά καταλαβαίνεις και τα όρια της ελευθερίας. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δε σημαίνει ΑΣΥΔΟΣΙΑ... άρα δεν καταπατάς τα δικαιώματα των άλλων. Ελευθερία όμως δε σημαίνει και όρια που σου επιβάλουν οι άλλοι. Δυστυχώς πιστεύω ότι λίγο-πολύ έχουν καταφέρει να κάνουν την πλειοψηφία (αν όχι το 100%) ανελεύθερη με τα "πρέπει" που επιβάλονται ακόμη και μέσα στην ίδια την οικογένεια.
Όπως λέει και ο ποιητής:"Θέλει ΑΡΕΤΗ και ΤΟΛΜΗ η ελευθερία" Πόσοι πραγματικά τη διαθέτουν...;
March 10, 2009 at 11:24 PM
Αρετή και τόλμη δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοίπου διαθέτουν στις μέρες μας. Εγώπάντως όχι στα σίγουρα....