Όσο πιο ταπεινωμένος ο άνθρωπος

«Όσο πιο ταπεινωμένος ο άνθρωπος, τόσο πιότερο αναποφάσιστος, όσο πιο κουρα­σμένος τόσο λιγότερο ανασαίνει και σκέφτεται και θυμώνει...
Χρειάζεται κουράγιο και εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, για να αντισταθείς στην αδικία – και πιο πολύ ακόμα για ν' αδικήσεις. Μαθημένος να φοβάσαι, δε θέλεις να φοβηθείς περισσότε­ρο. Αφήνεσαι στη γλύκα της αβουλίας, στον εγωισμό του πόνου.
Κι όχι μονάχα στέκεσαι να σου παίρνουν τα όσα δεν έχεις, μα δεν αγγίζεις και τα λίγα που έχεις...
Νηστεύεις από το δικό σου το φαγί, το πιοτό και τις γυναίκες. Μισείς τον ήλιο,
τη θάλασσα,
τον αγέρα του δάσους
και την κίνηση.
Και αποζητάς την αρρώστια,
τα βάσανα,
την απλυσιά,
τη σιωπή και το θάνατο...
για να πας στον παράδεισο»

(Κ. Βάρναλης -Αληθινή απολογία του Σωκράτη)