Απόσπασμα ομιλίας του Henri Kissinger στην Ουάσινγκτον τον Σεπτέμβρη του 1974...
<<Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή>>
O Henri Kissinger ήταν:
Ο οργανωτής μέσω της CIA της αντεπανάστασης που έφερε στην εξουσία τον Πινοσέτ στην Χιλή και οδήγησε στην πιο αιματηρή περίοδο της χώρας με μια δικτατορία που έσφαξε και βασάνισε χιλιάδες.
Υπεύθυνος για ένα μεγάλο κομμάτι των αμερικάνικων επιχειρήσεων στο πόλεμο του Βιετνάμ.
Αυτός που στην εισβολή στην Κύπρο αποφάσισε ότι οι ΗΠΑ θα μείνουν "αμέτοχες".
Αντί να τον έχουνε κηρύξει εγκληματία πολέμου τι κάνανε;
Του δώσανε Νόμπελ ειρήνης.....
Έχω γνωρίσει Έλληνες πάντως που αναφέρονται στον Κίσινγκερ ως μεγάλο διπλωμάτη και πολιτικό!!! (Λόγω Νόμπελ προφανώς)…
Να ξυπνάμε λίγο και να ανοίγουμε κανά βιβλίο εκτός από το χαζοκούτι. Εάν εμείς είμαστε ζώα σαν λαός δεν μας φταίνε οι Αμερικανοί.
Έχουμε πάνω από 1000 λόγους για να διαιρεθούμε.
Αλλά κανέναν για να ενωθούμε.
Δεν είναι περίεργο?
Φασίστες-Αναρχικοί-Αριστεροί-Δεξιοί- και όλοι θέλουν να το παίξουν μάγκες.
Να γίνουν ανώτεροι.
Να ξεφύγουν από την μάζα.
Ίσως γι'αυτό - Δεν είμαι σίγουρος.
Ψάχνουμε να δούμε τι παίζει. Να βρούμε τον υπεύθυνο. Να πέσουν οι μάσκες. Να δούμε το πρόσωπο του εχθρού μας .
Μα σαν γίνει αυτό ίσως να δούμε το δικό μας....
J.K.
February 26, 2009 at 9:10 AM
Κατά τα άλλα, μια χαρά τα λες. Και για το ποιος είναι ο Κίσσινγκερ και για τα της ενότητας..
February 26, 2009 at 10:32 AM
edo mia allh analisi : http://kratylos.blogspot.com/2008/01/castlereagh.html
February 26, 2009 at 10:42 AM
February 26, 2009 at 12:10 PM
Αλλά αυτό που έχω να πώ είναι ότι το είχα ακούσει πρίν από 10 χρόνια από την μητέρα μου και γιαυτό το πιστευω. Τωρα αυτό που λες Αντιδραση θέλει λίγο ψαξιμο ακόμα...
Τι λες ?
February 26, 2009 at 6:02 PM
Πάντως η ουσία δεν είναι ποιες είναι οι ρποθέσεις του καθενός που θέλει να επιβουλεύεται τον άλλο αλλά τι είναι διατεθιμένος ο άλλος να κάνει.
Το "διαίρει και βασίλευε" είναι πάγια πρακτική του ισχυρότερου προς τον πιο αδύναμο σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνο σε επίπεδο κρατών.
Πάντως η ελληνική κοινωνία δε λειτουργεί ως συγκροτημένη κοινωνία ούτε ως έθνος (άλλο έθνος άλλο κράτος!) γι αυτό αποτελεί πρόσφορο έδαφος...
Η κοινωνία πρέπει να λειτουργεί ομαδικά και πολλές φορές να παραμερίζει το ατομικό συμφέρον για χάρη ενός ευρύτερου (κοινωνικού) που τελικά βελτιώνει και τη ζωή σε ατομικό επίπεδο.
Ο Έλληνας βάζει πολύ εύκολα το ατομικό συμφέρον πάνω από το κοινωνικό και γι αυτό και οι πολιτικοί μπορούν να κερδίζουν την εύνοια κάποιων τάζοντά τους ή βολεύοντας τους σε μια θεσούλα.
Παρεπιπτόντως, πιο τραγικό από αυτό που γράφεις είναι ο λόγος της πρώην προέδρου της βουλής (Μπενάκη) προς τον Παπούλια όταν αναλάμβανε την προεδρία και η αποδοχή του Παπούλια των λεγομένων της!(Υπάρχει και στο you tube αν δεν το έχεις υπόψη σου)
February 26, 2009 at 8:00 PM
February 26, 2009 at 8:00 PM
Το είδα!!!
Συμφωνώ μαζί σου στο
"Ο Έλληνας βάζει πολύ εύκολα το ατομικό συμφέρον πάνω από το κοινωνικό και γι αυτό και οι πολιτικοί μπορούν να κερδίζουν την εύνοια κάποιων τάζοντά τους ή βολεύοντας τους σε μια θεσούλα"
@Αντίδραση
Το έψαξα και έχεις δίκιο. Δεν μπορώ να βρω πουθενά το original. Άσε που έχει πέσει και η απίστευτη συζήτηση πάνω στο θέμα.
Αλλά όπως κατάλαβες δεν είναι το θέμα μου ο Kissinger. Τα λόγια αυτά που όποιος και να τα είπε μου έδωσαν αφορμή για διάφορες σκέψεις.
Το θέμα είναι η ενότητα. Δεν μιλάω ρατσιστικά ούτε εθνικιστικά.
Να το πω πιο απλά: δεν μπορώ να πιστευτώ κανέναν με όλα αυτά που γίνονται. Τελικά η ενημέρωση-εξατομίκευση έχει επίδραση αρνητικά στην θέληση.
Βλέπω ότι τελικά δεν θέλουμε να ενωθούμε. Όχι ότι δεν μπορούμε!
Το βλέπουμε σαν κάτι πολύ δύσκολο και απόμακρο.
Ακόμα και εδώ μπροστά από την οθόνη κάθε μέρα διαβάζω υπέροχα λόγια και πιστεύω σε ανθρώπους μοναδικούς, με βάθος που μάλλον δεν θα τους αντικρίσω ποτέ.
March 4, 2009 at 9:28 AM