Έφυγα!!!

Επιτέλους έφυγα από την Αθήνα.
Τώρα από μακρυά και αγαπημένοι. Μόνο έτσι γίνεται.
Η αθήνα για εμένα ήταν ο καθρεπτης της μάζας.
Πάνω του αναγνωρίσεις μια φιγούρα με ανθρώπινη μορφή, αδισακτη, απροσωπη, και κτητικη.
Οι άνθρωποι εκεί υποφέρουν. Είναι ή δυστυχισμενοι ή κολυμπούν στην φαντασία και σε εξαρτήσεις.
Θα μπορούσα να πω πολλά γι αυτούς.
Άσχημα πολλά αλλά και ολίγα καλά. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!
Αλλά είμαστε ένα. Τους καταλαβαίνω κ πολλές φορές το μόνο που ζήτησα ήταν να με καταλάβουν και αυτοί. Τώρα αν δεν το έκαναν δεν με πειράζει.
Έφυγα και αυτό μετράει τώρα.